او همچنین در همین رابطه گفت: برای اینکه به برداشت صحیحی از نوع استفاده از داشته‌ها و درآمدهای نفتیمان داشته برسیم، باید نگاهی جدی به ۱۰۰ سال اخیرمان بیندازیم و ببینیم مدیریت‌ نفتیمان چه ایرادات و چه حسن‌هایی داشته است تا از این به بعد که اتفاقا نفت را باید با هزینه‌های گزاف و دشواری زیادی استخراج کنیم، بتوانیم بیشترین بهره‌برداری ممکن را ببریم. واقعیت موجود این است که نفت دیگر به مانند قبل به طور طبیعی تولید نمی‌شود و برای رساندن به مرحله عرضه به مشتریان به کنش‌ها و واکنش‌هایی احتیاجی دارد که بالطبع مستلزم هزینه‌های زیادی است. باید این را در نظر گرفت که هم‌اکنون گازهای همراه نفت خارج شده است و به همین دلیل نفت در مخزن غلظت بالایی دارد و همین موجب شده تا استخراجش سخت باشد و در نتیجه هزینه‌هایی به مراتب بیشتر از گذشته بر روی دست کشورهای نفت خیز بگذارد. همین عامل موجب شده تا با قیمت تمام شدهٔ بسیار بیشتری آماده صادر کردن ‌شود.

 

ترکان درباره مدیریت صحیح درآمدهای نفتی گفت: اتفاق افتاده این است که متاسفانه در ۱۰۰ سال اخیر تنها ۲۰ درصد از درآمدهای نفتی ایران به دارایی‌های ماندگار بدل شده‌ است و مابقی با سیاست غلط و نگاه مصرفی، به بودجه عمومی دولت تبدیل شده و برای واردات هزینه شده است؛ یا بهتر است گفته شود که به هدر رفته تا به این نتیجه برسیم که با وجود نفت‌خیز بودن، راه استفاده از منافع منابع نفتی را یاد نگرفته‌ایم.

 

 

اکبر ترکان همچنین با اشاره به ضرر رسان بودن واردات بی‌رویه اظهار داشت: مشاهدات و مستندات نشان می‌دهد که متاسفانه از درآمدهای نفتی و درآمدهای غیر نفتی حدود ۴۴۰ میلیارد دلار واردات به ثبت رسیده تا مشخص شود که با «حل مشکلات بر اساس واردات» سیاستی هزینه‌ساز و فرصت سوز را پیش گرفته‌ایم. به طوری که نقدینگی کشور که در سال ۸۳ شصت و سه هزار میلیارد تومان بوده است امروز به سیصد و هشتاد هزار میلیارد تومان رسیده که نشان می‌ دهد نقدینگی شش برابرشده و این یعنی که تقاضای عمومی هم تا همین حد افزایش یافته است اما عرضه کل فقط ۲۰ درصد زیاد شده است و به همین دلیل قیمت‌ها ۵۰۰ درصد بالا رفته است تا عرضه کل هم ۶۰۰ درصد رشد داشته باشد.

 

وی سخنانش را با این اظهارات به پایان برد: با در نظر گرفتن اینکه نفت مهم‌ترین کالای موجود در دنیاست و همچنین در نظر گرفتن اینکه مدیریت علمی و صحیح منابع مالی به ما این امکان را می‌دهد تا اقتصادی پویا را تجربه کنیم، تلاش کنیم تا درآمد نفت را در راستای سرمایه‌گذاری‌ها هزینه کنیم تا نفت که «دارا» یی زیر زمینی است را به «داشته» ‌ای روی زمینی بدل کنیم. باید گفت متاسفیم که با وجود بحران‌های مالی هنوز نمی‌دانیم یا نمی‌خواهیم بدانیم که نفت کالایی مصرفی نیست و باید به عنوان منبعی درآمدزا وقف تولید شود تا واردات.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: